Monday, July 20, 2015

Lonely.

Hindi ko alam kung hanggang saan kita kayang mahalin. Hindi ko alam kung hanggang kelan ko kayang magantay sayo. Hindi ko alam kung kaya ko pang magantay para ipaglaban ako. 

Mahal na mahal na mahal kita baby. Pero gusto kong sumaya. Maging masaya kasama mo. Pero alam ko kaibigan na lang ang turing mo sakin. Nararamdaman ko naman yun eh. Na option mo na kang ako ngayon. Tatawagan mo lang kapag may kaelangan ka. 

Ang hirap pala. Ang hirap umasa kung wala namang pagasa. Ang hirap pala na magisang lumalaban. Nakakapagod. Hindi ko alam kung bakit ndi mo ako kayang ipaglaban. Hindi ko rin alam kung bakit di mko kayang ipaglaban sa ibang tao. 

Siguro ang hirap tanggapin. Nahihirapan akong tanggapin na ganito na lang tayo ngayon. Kasi sobrang mahal kita. Pero kaelangan kong gawin to para sa sarili ko. Kaelangan kong tulungan yung sarili ko na wag ng umasa na ipagtatanggol mo ako. Na wag na akong umasang mgkakabalikan tayo. 

Isa lang naman ang gsto ko eh. Yung maging masaya ako. Yung ipagtatanggol ako. Yung ipaglalaban ako kasi MAHAL ako. Kasi MAHAL AKO. 

Hays. Namimiss na kita sobra. :( Minsan naiiyak na lang ako sa sobrang miss ko sayo. Na gusto ko na ulit makasama yung than na nakilala ko. Yung than na sobrang sweet sakin. Yung than nagaalala sakin. Yung than na mahal ako.  Yung than na mahal na mahal na mahal ako. :( namimiss na kita mahal. Asan knb? :( 

Kaya ko pa naman. Kaya ko pa namang magantay. Bsta anjan ka. Pero my mga times na nhhirapan na tlga ako. Kasi ikaw yung taong hinahanap hanap ko. Ang hirap. Bakit ikaw pa din ang gsto ko? 

Bakit ikaw pa din ang nsa puso ko? Bakit ? Kahit sampal sakin na ayaw sakin ng parents mo. Bakit? Kahit di mko kayang ipagtanggol, mahal pa din kita. :( Bakit than? 

Ganito na lng ba talaga tayo? 

-A

No comments:

Post a Comment