Ako? Hindi. Hindi ko alam pero naiiyak na naman ako. Naiiyak ako sa sibrang pagkamiss ko sknya. Naiiyak ako sa sobrang pagiwas nya. Naiiyak ako sa sobrang paglayo nya. At naiiyak ako sa nangyyri samin. Hindi na kami ngpapansinan. Hindi na rin kami madalas magusap at magkasama. Pinili ko na din andto sa bhouse. Para magisa lang ako. Para mamiss nya ako. Para malaman nya na ang halaga ko sknya.
Mahal? Bakit nga kaya ganito yung nangyri satin? Masaya naman tayo. Masaya ako kapag nkakasama kita lage. Lagi mo akong pinapatawa. Lagi mo akong inaalalayan. Sobrang spoiled ko na nga sayo eh. Pinaramdam mo sakin kung paano ka magmahal. Sa ginawa mo nahihirapan akong bumitiw. Ang hirap tanggapin na sa kabila ng mga nangyri. Ehh eto nauwi tayo sa hiwalayan. Kasi di mo ako kayang ipaglaban. Sana di na lang ntin to tinuloy para ndi ako nasaktan ulit. Sana una pa lang alam mo na ung gagawin mo tngkol sa mga ex na yan. Sana una palang umiwas kana kesa nilapitan mo pa. Sobrang mahal kasi kita eh. Sobrang mahal na kita kaya nahihirapan na ako ngayon na iwan ka at kalimutan ka. Nasan knb mahal? Sobrang miss kita. Bumalik kana please.
Sobrang namimiss ko na ung sweetness mo. Yung yakap mo. Yung tawa mo. Yung pangaasar mo. Sobrang namimiss ko na ang lahat. Ikaw? Namimiss mo ba ako? Ni minsan ba pumasok ako sa isip mo??? Ni minsan ba inisip mo kung okay ako?
Asan na kaya yung than than na mahal ako??? Yung magsasabe ng mga ganitong bagay.
Nasan na kaya yung taong nagsabe saakin neto? Yung matapang. Mapagmahal. At sweet. Hays!
Sobrang miss na kita baby ko.
-A
No comments:
Post a Comment