Tuesday, July 14, 2015

Martes.

Isang magandang buhay sainyong lahat! 

Kmsta naman ang araw nyo ngayon? Okay lang ba kayo? Kmsta ang work? 

Ako? Iniisip ko pa din sya, stalk. Magfb. MagIG. Ttingnan kung may bago syang friend. Titingan kung active ba sya sa fb. Ttingnan kung ilang oras na syang ndi nagffb. Kahit na sinseen nya lang ako lage. Uhm ung iba naman sumasagot sya. Yung iba seen lang. 

Hindi ko alam ung dapat kong maramdaman. Alam kong dapat ndi na ako maghabol. Dko rin alam bakit ganuto ako. Cgro inaantay na lang ng puso ko na mapagod. Na masanay na ganito kami, na hanggang dto na lang kami. Na hanggang dito na lang pala ung binuo namin. NA MAGAKAIBIGAN NA LANG PALA KAMI.


Sinubukan ko syang itxt, sabe ko. Kaen tayo. Bc ka?. Pero di sya ngreply. Around 7.30pm nagchat sya sakin. Sorry daw kasi di daw sya nkareply. Nasa sm daw pala sya. Sbe ko oks lang, papasama sana ko sa bayan eh. Ano daw gagawin, sbe ko. Foodtrip. Tska magwwidraw. Ayun. Sinundo nya ako sa bahay. Sinamahan nya ako sa bayan. Kmaen sa mcdo. Mejo ackward na ung ibang scene. Minsan tahimik lang kami parehas. Minsan ngbibiruan. Minsan ngttnung kung anong nangyri ngayong araw. Simple lang, simpleng usapan para sa magkaibigan. Hindi ko alam kung napipilitan lang sya. May ktxt sya habang kmkaen kami. Pero wala naman syang reaksyon, bsta may ktxt. Pero effort sya kasi sinamahan nya ako kahit na masama ung pakiramdam nya. Sbe nya masama daw yung pakiramdam nya. Kawawa naman sya. Makikita mo sa muka nya na sobrang stress sya, kulang sa tulog. Pagod. Kaya cgro may sakit sya. Di na sya ganun masayahin. Di sya ganun kakulit. 


Sinubukan ko lang kung sasamahan nya tlga ako, iniisp ko kasi iiwasan na nya akong tuluyan. Na di na tlga magpapansinan. Pero cgro gngawa na lang nya yan dahil gsto ko. Baka ako na kang ung may gsto db. Kahit kasi nkikita nyang online ako, di naman sya ngchchat. Natitiis nya ako. 


KELAN KAYA BABALIK YUNG BABY KO? KELAN KO KAYA MARARAMDAMAN ULIT ANG PAGMAMAHAL MO? YUNG YAKAP AT LAMBING MO. 


Sobrang MISS na kita MAHAL. 


SANA BUMALIK KANA. 


-A









































No comments:

Post a Comment