Missing You so badly.

Miss na kita sobra. 

Oh Wednesday! 

As time passes by, ndi na tlga kami ngpapansinan. Or lets say na ndi nga nmin dapat ibalik ang nakaraang kami. Maguusap lang kami kung kinakailangan. Kung may sasabihin. So were FRIENDS.

Ano nga ba ang nangyri ngayong araw na to? :) 

Pasok sa work, kmaen. Kmaen. Kmaen. Nagiisip. 

Pinunthn namin yung bahay na lilipatan namin, Aalis na ako dun sa una kong bhouse. Sobrang dami ng nangyri dun. Sobrang daming memories nya. Ang hirap. Ang hirap umuwi dun. Kaya kahit nkakapagod uwian tlga ako ng cavite. Kasi andto yung family ko. Nababawasan ung lungkot ko. 

Okay naman ung bhouse na bago. Bahay talaga sya, up and down. Kasama ko si Xtian at c nikko. C xtian, tropa nya yun. Classmate nya nung college. Na kaofcmate ko na ngayon. Malapit lang ung bhouse sa ofc. May sariling kwrto para sa babae. At para sa lalaki. Mejo may kamahalan, pero ayos na yun kung madami kami. Aftr nun, umuwi na ako ng cavite. 

I used to go to church every wednesday, kapag alam kong ndi ako mkkchurch ng sunday, may lakad kami sa sunday baka di ako umabot sa last service. Kaelangan sukatan c rizalyn para sa kasal nung kaofcmate ko. And yun, nagchurch ako magisa. Nakita ko sya, sila, kasama mama nya, tito nya at yung kapatid nya. 

Kahit na naddistract ako dahil sknya, nakikinig pa din ako. Ang topic is OBEDIENCE. Obey your parents. Cgro nga its Gods will kaya nangyyri to. Kaya nagobey sya na sundin ang gsto ng papa nya. Because of Love. Patungo sakanya. Parents natin ang tutulong saatin patungo kay Lord. 

Thank you Lord for sacrificing your life for us because you LOVED us. 

Thank you sa lahat. Sana bigyan nyo pa po ako ng lakas para maging strong sa mga pagdadaanan ko. Gabayan nyo po ang akong pamilya. Mahal po namin kayo. Amen. 

-A